So 24 cze, 2006 14:58
Dresik (obijus mordus)
Stworzenie niezwykle inteligentne. Potrafi w miarę umiejętnie posługiwać się kijem.
Dresik składa się z krępego korpusu z mocno rozbudowanymi kończynami górnymi i dolnymi, oraz małą główką, ze śladowym płatem czołowym. Charakterystyczną cechą dresika są trzy paski wzdłuż całego ciała.
WYSTĂŠPOWANIE. Dresiki są drapieżnikami. Występują w stadach na terenach gęsto zabudowanych. Prowadzą nocny tryb życia. Swoje terytorium oznaczają moczem. Najczęściej czynią to w okolicach kiosków i przystanków komunikacji miejskiej. Podkreślają w ten sposób swoją dominację nad resztą zwierząt. Obecność na swoim terytorium oznajmiają innym zwierzętom również głośnymi rykami. Jedynym zagrożeniem dla dresika są inne dresiki. Do walki pomiędzy dresikami dochodzi, gdy zostaje naruszone terytorium danego stada przez członka obcego stada.
. Aby doszło do zbliżenia z samicą, dresiki muszą wprowadzić się w nastrój zwany potocznie upojeniem alkoholowym. Wtedy nie ma znaczenia wygląd samicy. Samo zbliżenie nie trwa zwykle dłużej niż trzy minuty. Dresiki służą jedynie jako reproduktory, bowiem po zapłodnieniu, zostawiają samice wraz z młodymi. życie dresików jest przedmiotem badań dwóch światowej sławy naukowców: magistra Funkcjonariusz-Policji oraz prof. Sędziego. Zajmują się oni dokładnym badaniem życia i obyczajów dresików oraz prowadzą specjalny naukowy spis wszystkich dresików. Dzięki temu zoologowie w przyszłości będą mieli pełną wiedzę na temat tych ciekawych drapieżników.
PSY I SUKI Do dziś zoologowie nie wiedzą, w jaki sposób psy i suki się rozmnarzają Jest to ogromna zagadka. A jest niemal pewne, że w jakiś sposób muszą to robić, ponieważ populacja tych zwierząt wcale nie maleje.
WYSTĂŠPOWANIE. Psy występują w dużych skupiskach ludzkich. Zdarza się czasem zauważyć również i na wsi jakaś zabłąkaną sukę przemieszczającą się bez celu w te i z powrotem. Jest to jednak bardzo rzadkie zjawisko.
POżYWIENIE. Psy i suki żywią się dresikami (opisywanymi już w naszym kąciku). Przy czym następuje wyraźny podział ról. Pies, bowiem poluje i łapie dresika, natomiast suka połyka go w całości za jednym razem. Stąd też wzięło się powiedzenie: „To suka!”, które jest wyrazem dezaprobaty dla takich samolubnych zachowań.
ZWYCZAJE. Często psy porzucają suki i same wyruszają na miasto. Zwykle psy robią to parami. Ludzie żartują sobie, że dlatego chodzą parami, ponieważ jeden pies umie pisać a drugi czytać. To jest oczywiście żart, bowiem wiadomo, że zwierzęta czytać i pisać nie potrafią. Takie wędrówki bez suk niekiedy kończą się dla psów niezbyt szczęśliwie. Mając, bowiem do czynienia z większym stadem dresików, nagle z myśliwych psy mogą stać się zwierzyna.
ZAGROżENIAW zasadzie psy nie mają naturalnych wrogów. Jedynym zwierzęciem natomiast, które psu się naprzykrza jest papuga żyjąca w symbiozie z dresikiem. Często swoim krzykliwym zachowaniem, potrafi ona bardzo skutecznie zniechęcic psy do podjęcia czynności łapania dresików.
